Οι σύγχρονες επεμβάσεις αποκατάστασης της όρασης είναι διαδικασίες υψηλής τεχνολογίας και ασφαλείς που μπορούν να εξαλείψουν σχεδόν κάθε οφθαλμολογικό πρόβλημα. Δεδομένου ότι έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία εδώ και αρκετές δεκαετίες, οι μέθοδοι συνεχώς αναπτύσσονται, επεκτείνονται και πιο αποτελεσματικές. Η βελτίωση των οπτικών λειτουργιών επιτυγχάνεται με τη διόρθωση υλικού του σχήματος του κερατοειδούς, του φακού, του αμφιβληστροειδούς και άλλων στοιχείων του οπτικού συστήματος του ματιού. Η σωστά επιλεγμένη τεχνολογία όχι μόνο μπορεί να αποκαταστήσει πλήρως την όραση, αλλά και να μειώσει τον κίνδυνο επιπλοκών. Από το άρθρο θα μάθετε ποιες οφθαλμολογικές επεμβάσεις υπάρχουν, ποιοι τομείς εφαρμογής υπάρχουν και ποιοι κίνδυνοι είναι πιθανοί.
είδη
Χάρη στην ανάπτυξη μεθόδων ιατρικής υλικού, οι επεμβάσεις για την αποκατάσταση της όρασης είναι πλέον αξιόπιστες και ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες. Δεν διαρκεί περισσότερο από αρκετές ώρες και πολύπλοκα μέτρα αποκατάστασης δεν είναι πλέον απαραίτητα στο μέλλον. Η επιλογή της χειρουργικής μεθόδου θεραπείας εξαρτάται από τη νόσο, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του οπτικού συστήματος του ασθενούς.
Διόρθωση με λέιζερ
Ο πιο δημοφιλής τύπος χειρουργικής επέμβασης για τη διόρθωση της οπτικής οξύτητας. Σήμερα πρόκειται για εξελιγμένες μεθόδους υψηλής τεχνολογίας με υψηλή αποτελεσματικότητα και ελάχιστο κίνδυνο επιπλοκών. Σας επιτρέπει να αντιμετωπίσετε τη μυωπία, την υπερμετρωπία και τον αστιγματισμό. Μετά τη διαδικασία, η οπτική οξύτητα παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα και εάν ακολουθήσετε όλες τις οδηγίες του οφθαλμίατρου, μπορείτε να αποφύγετε εντελώς την επανεπέμβαση. Υπάρχουν διάφοροι τύποι διόρθωσης λέιζερ:
- LASIK. Βασικός τύπος επέμβασης για την αποκατάσταση της οπτικής οξύτητας. Αρχικά διαχωρίζεται το επιφανειακό στρώμα του κερατοειδούς με μικροκεράτιο και στη συνέχεια αλλάζει το σχήμα του με δέσμη λέιζερ. Το κύριο μειονέκτημα αυτού του τύπου διόρθωσης είναι ότι δεν μπορεί να λάβει υπόψη τις μεμονωμένες ιδιαιτερότητες της ανατομίας των ματιών του ασθενούς.
- Υπέροχο LASIK. Μια βελτιωμένη έκδοση της παραδοσιακής τεχνικής LASIK. Επιτρέπει καλύτερο αποτέλεσμα γιατί λαμβάνεται υπόψη η δομή του οπτικού συστήματος του ασθενούς. Χρησιμοποιείται στις περισσότερες σύγχρονες κλινικές στον κόσμο.
- Femto-LASIK. Παρόμοιος τύπος επέμβασης, η μόνη διαφορά είναι ότι ο κερατοειδής κόβεται όχι με μικροκεράτιο, αλλά με ειδικό femto laser. Υπάρχει επίσης μια βελτιωμένη έκδοση στην οποία η πορεία της επέμβασης εξαρτάται από τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του ασθενούς – το Super Femto LASIK.
- Επι-ΛΑΣΙΚ. Ο μηχανισμός της διαδικασίας είναι πανομοιότυπος με την παραδοσιακή μέθοδο LASIK, αλλά αυτή η επέμβαση συνταγογραφείται μόνο σε ασθενείς με λεπτή κερατοειδή (επίκτητη ή συγγενή).
- PRK (FRK). Η φωτοδιαθλαστική κερατεκτομή γίνεται από το 1985. Σήμερα χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν αντενδείξεις σε συμβατικές μεθόδους διόρθωσης, όπως λεπτοί κερατοειδείς ή σοβαρές οφθαλμικές παθήσεις. Η διαδικασία επούλωσης είναι πάντα επώδυνη και η περίοδος ανάρρωσης διαρκεί περισσότερο από ότι με άλλες μεθόδους.
Οι επεμβάσεις διόρθωσης της όρασης δεν διαρκούν περισσότερο από 15 λεπτά. Μετά τη διαδικασία, είναι απαραίτητο να φοράτε προστατευτικό επίδεσμο για αρκετές ώρες και να ενσταλάξετε σταγόνες για 1-2 μήνες. Ο κίνδυνος επιπλοκών είναι ελάχιστος. Εάν υπάρχει σημαντική επιδείνωση της όρασης, απαιτείται περαιτέρω θεραπεία.
Υαλοειδεκτομή
Αυτή είναι μια διαδικασία για την πλήρη ή μερική αφαίρεση του υαλοειδούς υγρού του βολβού του ματιού. Γίνεται υπό γενική ή τοπική αναισθησία. Εάν δεν εμφανιστούν επιπλοκές, επουλώνεται μέσα σε 2-3 ώρες. Πρώτον, γίνονται μικρές παρακεντήσεις στην κόγχη του ματιού, μέσω των οποίων πραγματοποιούνται οι επόμενοι χειρισμοί. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει καυτηριασμό με λέιζερ των προσβεβλημένων περιοχών του αμφιβληστροειδούς, συμπύκνωση των αποκολλήσεων ή αποκατάσταση της ακεραιότητας των ιστών. Η διαδικασία προδιαγράφεται για τα ακόλουθα προβλήματα:
- Αποκατάσταση οπτικών λειτουργιών μετά από αιμορραγία στον ιστό των ματιών.
- Πρόληψη της αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς που σχετίζεται με την ηλικία.
- Θεραπεία σοβαρής οφθαλμικής αμφιβληστροειδοπάθειας που προκαλεί μεγάλες ουλές ή νεοαγγείωση (ανάπτυξη αιμοφόρων αγγείων).
Για την αντικατάσταση του υαλοειδούς σώματος χρησιμοποιούνται τεχνητά πολυμερή, μια φυσαλίδα αερίου, λάδι σιλικόνης ή ένα ισορροπημένο διάλυμα άλατος. Ο τελευταίος τύπος χρησιμοποιείται πιο συχνά επειδή δεν απαιτείται περαιτέρω χειρουργική επέμβαση - το αλατούχο διάλυμα αντικαθίσταται στη συνέχεια με ενδοφθάλμιο υγρό.
Μετά την επέμβαση είναι πιθανές παρενέργειες με τη μορφή οιδήματος του κερατοειδούς, αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης ή ακόμα και περαιτέρω απώλεια όρασης. Η ανάρρωση και η πρόγνωση εξαρτώνται από την έκταση της βλάβης καθώς και από τον τύπο της πρόθεσης που χρησιμοποιείται για την αντικατάσταση του υαλοειδούς. Εάν οι αλλαγές του οπτικού νεύρου είναι μη αναστρέψιμες, η διόρθωση της όρασης είναι σχεδόν αδύνατη.
Σκληροπλαστική
Μια κοινή οφθαλμική επέμβαση που χρησιμοποιείται για την ενίσχυση του εξωτερικού στρώματος του ματιού (σκληρό χιτώνα). Συνταγογραφείται όχι για τη διόρθωση των οπτικών λειτουργιών, αλλά για τη σταθεροποίηση του βαθμού μυωπίας σε ασθενή σε κίνδυνο. Συνιστάται σε εφήβους που υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα, αφού σε αυτή την ηλικία το σχήμα του ματιού αλλάζει ενεργά.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο απαιτούμενος αριθμός πτερυγίων υλικού εισάγεται πίσω από το πίσω τοίχωμα του βολβού του ματιού για την ενίσχυση του σκληρού χιτώνα. Συνήθως χρησιμοποιούνται πολυμερή ή βιολογικά συστατικά. Στη συνέχεια εμφανίζεται προσκόλληση στο εξωτερικό κέλυφος του ματιού και μετά από μερικούς μήνες τα αιμοφόρα αγγεία που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση των οπτικών λειτουργιών αναπτύσσονται στον λοβό. Υπάρχει επίσης μια απλοποιημένη εκδοχή της σκληροπλαστικής. Μια τεχνητή ή βιολογική ουσία εισάγεται πίσω από τον βολβό του ματιού. Ο μηχανισμός δράσης αυτής της τεχνολογίας είναι πανομοιότυπος - εμποδίζει την ανάπτυξη του βολβού του ματιού.
Πρόκειται για μια καλά μελετημένη λειτουργία που παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητη με τα χρόνια. Πραγματοποιείται στις περισσότερες κλινικές. Με εξαίρεση μια πιθανή αλλεργία στο φάρμακο, δεν υπάρχουν πρακτικά γνωστές παρενέργειες. Συνήθως απαιτείται επανάληψη χειρουργικής επέμβασης.
Αντικατάσταση φακού
Μια απαραίτητη επέμβαση που συνταγογραφείται για αδιαφάνεια ή άλλες εκφυλιστικές διεργασίες του φακού, για παράδειγμα, καταρράκτη. Η θεραπεία είναι πάντα αναγκαστική, αλλά το εμφύτευμα επιλέγεται μεμονωμένα, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και τη σοβαρότητα των παθολογικών αλλαγών στο μάτι. Η αντικατάσταση φακού συνταγογραφείται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- υψηλά επίπεδα μυωπίας και υπερμετρωπίας.
- σημαντική μείωση στη διάθλαση.
- αναγεννητικές διεργασίες στο μάτι, απώλεια όρασης που σχετίζεται με την ηλικία.
- Αδυναμία αποκατάστασης της όρασης με λέιζερ.
- Καταρράκτης;
- την πιθανότητα εμφάνισης γλαυκώματος στο πλαίσιο μιας συστηματικής ή οφθαλμολογικής νόσου.
Η διαδικασία πραγματοποιείται πάντα με τοπική αναισθησία. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός κάνει μια μικρή τομή με λέιζερ, στη συνέχεια ένα ειδικό εργαλείο υγροποιεί τον φακό του ασθενούς και τον αφαιρεί από το μάτι. Στη συνέχεια εισάγεται το προετοιμασμένο μόσχευμα. Η διαδικασία δεν διαρκεί περισσότερο από 25 λεπτά. Δεν απαιτούνται επακόλουθα ράμματα και ανάρρωση στο νοσοκομείο.
Η επέμβαση γίνεται στις περισσότερες ιδιωτικές και δημόσιες κλινικές. Οι επιπλοκές μετά τον χειρισμό συνήθως δεν παρατηρούνται, αλλά συχνά συνταγογραφείται επακόλουθη διόρθωση της όρασης με λέιζερ. Σε σπάνιες περιπτώσεις ο φακός πρέπει να αντικατασταθεί ξανά.
Κερατοπλαστική (αντικατάσταση κερατοειδούς)
Μία από τις πιο σύγχρονες και πολύπλοκες οφθαλμολογικές επεμβάσεις, που ενέχει πολλούς κινδύνους και απαιτεί άριστα καταρτισμένο χειρουργό. Απαιτείται για την αποκατάσταση της ανατομικής ακεραιότητας και των φυσιολογικών λειτουργιών του κερατοειδούς. Συνταγογραφείται για τη θεραπεία συγγενών ή επίκτητων ελαττωμάτων που προκύπτουν από τραυματισμό ή ασθένεια. Ο υγιής ιστός για μεταμόσχευση λαμβάνεται μόνο από δότες, αλλά η ανάπτυξη τεχνητών αντικαταστάσεων βρίσκεται σε εξέλιξη σε πολλές χώρες. Η κερατοπλαστική συνιστάται για την επίλυση των παρακάτω προβλημάτων:
- Θεραπεία παθήσεων του κερατοειδούς (πληγές, διαταραχές του τόνου).
- μηχανική ή χημική βλάβη.
- Γεννητικές ανωμαλίες.
Η επέμβαση δεν διαρκεί περισσότερο από 30 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο χειρουργός χρησιμοποιεί ένα λέιζερ ή ένα ειδικό νυστέρι για να αφαιρέσει μέρος του κερατοειδούς χιτώνα του ασθενούς και εμφυτεύει ιστό δότη στη θέση του. Τα ράμματα μπορούν να διαρκέσουν έως και ένα χρόνο. Μετά από αυτό, επιλέγεται ένας ειδικός φακός για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης. Η περίοδος αποθεραπείας είναι από 4 εβδομάδες, κατά την οποία απαιτούνται ενστάλαξη αντιβιοτικών, αλλά απαιτούνται τακτικές εξετάσεις τον επόμενο χρόνο.
Τα τελευταία χρόνια, ο κίνδυνος απόρριψης ιστού δότη έχει μειωθεί σημαντικά μέσω της χρήσης ειδικών ενώσεων κατά την επεξεργασία και τη συντήρηση.
Πήξη με λέιζερ του αμφιβληστροειδούς
Χειρουργική μέθοδος αποκατάστασης ιστού αμφιβληστροειδούς. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου είναι πάνω από 70%, και μέσα σε 24 ώρες από τη χρήση μπορείτε να επιστρέψετε στον κανονικό τρόπο ζωής σας. Απαιτούνται παρατηρήσεις από οφθαλμίατρο για ένα χρόνο μετά την επέμβαση.
Στις μέρες μας η επέμβαση γίνεται με χρήση λέιζερ, το οποίο δεν απαιτεί απώλεια αίματος. Πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, η διαδικασία δεν διαρκεί περισσότερο από 20 λεπτά.
Πριν από την ακτινοβόληση με το λέιζερ, ενσταλάσσονται σταγόνες για τη διαστολή της κόρης και στη συνέχεια τοποθετείται ένας ειδικός προστατευτικός φακός, μέσω του οποίου η ακτινοβολία γίνεται σε χαμηλές συχνότητες. Οι υψηλές θερμοκρασίες κάνουν τα κατεστραμμένα κύτταρα και τα μικρά αιμοφόρα αγγεία να κολλήσουν μεταξύ τους.
Η διαδικασία πήξης είναι απαραίτητη για βλάβες και παθολογίες του αμφιβληστροειδούς, καθώς και για όγκους των ματιών και ασθένειες του αγγειακού συστήματος αυτού του οργάνου. Μπορεί να εμφανιστεί φλεγμονή και θόλωση μετά την επέμβαση. Για αρκετά χρόνια μετά τη διόρθωση, δεν πρέπει να κάνετε βαριά σωματική εργασία ή να παίζετε ενεργά αθλήματα.
Δικτύωση
Μια αποτελεσματική μέθοδος για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων του κερατοειδούς. Πραγματοποιείται για την ενίσχυση των συνδέσμων και άλλων ινών στον ιστό του κερατοειδούς, που είναι απαραίτητο για κερατόκωνο διαφόρων βαθμών ή εκφυλιστικές διεργασίες, δυστροφία.
Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία. Αρχικά, ένα μικρό μέρος του κερατοειδούς κόβεται χρησιμοποιώντας μια ειδική συσκευή και η βιταμίνη Β2 ενσταλάσσεται στην ανοιχτή περιοχή. Η επακόλουθη ακτινοβολία μπορεί να σφίξει τον ιστό περισσότερο από 200%. Πρέπει να φοράτε προστατευτικό φακό επαφής την πρώτη εβδομάδα μετά την επέμβαση και να εξεταστείτε από γιατρό για 6 μήνες. Το αποτέλεσμα της διαδικασίας διαρκεί 10 χρόνια, μετά από τα οποία απαιτείται δεύτερη επέμβαση.
Σε σπάνιες περιπτώσεις παρατηρούνται επιπλοκές. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει οπτικές διαταραχές, φλεγμονή ή θόλωση του κερατοειδούς.
Θεραπεία γλαυκώματος
Η οφθαλμολογική χειρουργική επέμβαση για διαφορετικούς βαθμούς γλαυκώματος είναι απαραίτητη εάν η φαρμακευτική θεραπεία δεν παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η επέμβαση πραγματοποιείται με λέιζερ ή χειρουργικά.
Η μέθοδος λέιζερ θεωρείται η πιο επιτυχημένη. Η επέμβαση είναι εντελώς ανώδυνη για τον ασθενή και πρακτικά δεν υπάρχουν επιπλοκές. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δημιουργείται μια τρύπα με πίδακα μέσω της οποίας αφαιρείται υγρό από τον ιστό των ματιών για να ομαλοποιηθεί η πίεση. Για τη θεραπεία όλων των τύπων γλαυκώματος.
Οι χειρωνακτικές διαδικασίες είναι λιγότερο αποτελεσματικές επειδή υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών μετά τη διαδικασία. Συνήθως πρόκειται για μη διεισδυτική εν τω βάθει σκληρεκτομή. Σκοπός της μεθόδου είναι η μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης με ελαφρά λέπτυνση της στιβάδας του κερατοειδούς.
Το αποτέλεσμα μετά από και τους δύο τύπους χειρουργικών επεμβάσεων μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Κατά μέσο όρο, απαιτείται επανάληψη της επέμβασης μετά από 5-7 χρόνια. Με τη βοήθεια της κατάλληλης φαρμακευτικής θεραπείας, αυτή η περίοδος μπορεί να παραταθεί.
συμπεράσματα
Σήμερα, οι περισσότερες σύγχρονες οφθαλμολογικές κλινικές εκτελούν μια σειρά από χειρουργικές επεμβάσεις για τη διόρθωση της όρασης. Αυτές είναι ακριβείς μέθοδοι υψηλής τεχνολογίας που μπορούν να εξαλείψουν σχεδόν κάθε ελάττωμα στα μάτια. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες - ηλικία, ασθένεια, μεμονωμένα δομικά χαρακτηριστικά του οπτικού συστήματος του ασθενούς. Μετά την επέμβαση, το αποτέλεσμα εμφανίζεται σχεδόν αμέσως και εάν τηρηθούν όλες οι οδηγίες του γιατρού, η οπτική οξύτητα μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.